1 april 2018
‘Christus is opgestaan’ Beste gelovigen, ter gelegenheid van de opstanding van onze Heer Jezus Christus, feliciteer ik u met het vreugdevolle nieuws.
Onze heilige kerk brengt ons weer het goede nieuws van de wonderbaarlijke opstanding van onze verlosser Jezus Christus. Met dit grote nieuws begint de lente in de wereld, met dit grote nieuws daalt de lente naar onze ziel. De adem van het nieuwe leven in de natuur, de ochtendgloed in het nieuwe geestelijk leven.
“Glorie voor uw opstanding, Heer!”
De opstanding van Christus is een bovennatuurlijke gebeurtenis dat aan ons is overgedragen middels het Heilige Schrift. Een bovennatuurlijke gebeurtenis, die de geschiedenis van de mensheid volledig omsloeg en een nieuwe betekenis en een nieuwe koers heeft gegeven. Een bovennatuurlijke gebeurtenis die de zielen van mensen herstelde, vervulde met nieuwe gaven en een nieuwe manier van moreel begrip en creatief leven voor de mensheid opende.
De paasviering is een goede gelegenheid voor ons om na te denken over de betekenis van ons leven, de redding van onze zielen. Deze gedachte helpt ons om onze geest te richten naar de Christelijke waarheid, om ons te ontdoen van de gebondenheid van de zonde en om het eeuwige leven waardig te zijn, met onze herrezen Jezus Christus.
Ook dit jaar hebben we de 40 dagen van het Grote Vasten, de weg van verzoening gelopen volgens de weg van de adembenemende ochtenddienst en de zondagdienst. Met onze geest waren we met de Heer Christus op Golgotha en probeerden we het gewicht van het kruis op de schouders te dragen door berouw te tonen, te vasten, te bidden en met goede daden. Toen ervoeren we een grote stilte van het lijden van Jezus en Zijn dood aan het kruis. Vandaag ontvangen we triomfantelijk het goede nieuws van Zijn opstanding.
Met ons beperkte menselijk denken is het moeilijk om de universele mysterie van de dood en de Verrijzenis van Christus te begrijpen. Maar de heilige apostelen en de kerkvaders, verlichten ons bewustzijn om de spirituele waarheid van die mysterie te begrijpen en te leven. Denk aan het getuigenis van de apostel Paulus: “21Zoals de dood er is gekomen door een mens, zo is ook de opstanding uit de dood er gekomen door een mens. 22Zoals wij door Adam allen sterven, zo zullen wij door Christus allen levend worden gemaakt.” (1 Korintiërs 15:21-22).
Het goede nieuws van de opstanding is de viering van het overwinnen van de dood, de viering van de vernieuwende bloei van het leven, de viering van de heerschappij van vrede en liefde. Laten we bidden dat we allemaal waardig mogen worden om te genieten van de zegeningen van de heilige opstanding, in onze gezinnen, in onze gemeenschap en in ons sociale leven.
‘Christus is opgestaan, gezegend is de opstanding van Christus’
Krisdos haryaw i merelots, orhnyal e haroetyoene krisdosi
Evangelie: Lucas 24:13-35
De Emmaüsgangers
13En zie, twee van hen gingen op diezelfde dag naar een dorp dat zestig stadiën van Jeruzalem verwijderd was en waarvan de naam Emmaüs was. 14En zij spraken met elkaar over al deze dingen die gebeurd waren. 15En het gebeurde, terwijl zij met elkaar spraken en van gedachten wisselden, dat Jezus Zelf bij hen kwam en met hen meeliep. 16Maar hun ogen werden gesloten gehouden, zodat zij Hem niet herkenden. 17En Hij zei tegen hen: Wat zijn dit voor gesprekken die u al lopend met elkaar voert en waarom ziet u er zo bedroefd uit? 18 En de één, van wie de naam Kleopas was, antwoordde en zei tegen Hem: Bent U als enige een vreemdeling in Jeruzalem dat U niet weet welke dingen daar in deze dagen gebeurd zijn? 19 En Hij zei tegen hen: Welke dan? En zij zeiden tegen Hem: De dingen met betrekking tot Jezus de Nazarener, Die een Profeet was, machtig in werken en woorden voor God en heel het volk; 20 en hoe onze overpriesters en leiders Hem overgeleverd hebben om Hem ter dood te veroordelen, en Hem gekruisigd hebben. 21 En wij hoopten dat Hij het was Die Israël zou verlossen. Maar al met al is het vandaag de derde dag sinds deze dingen gebeurd zijn. 22 Maar ook hebben sommige vrouwen uit ons midden, die vroeg in de morgen bij het graf geweest zijn, ons versteld doen staan. 23 En toen zij Zijn lichaam niet vonden, kwamen ze zeggen dat ze zelfs een verschijning van engelen gezien hadden, die zeiden dat Hij leeft. 24 En sommigen van hen die bij ons waren, gingen naar het graf en troffen het ook zo aan als de vrouwen gezegd hadden, maar Hem zagen zij niet. 25 En Hij zei tegen hen: O onverstandigen en tragen van hart! Dat u niet gelooft al wat de profeten gesproken hebben! 26 Moest de Christus dit niet lijden en zo in Zijn heerlijkheid ingaan? 27 En Hij begon bij Mozes en al de profeten en legde hun uit wat in al de Schriften over Hem geschreven was. 28 En zij kwamen dicht bij het dorp waar ze naartoe gingen en Hij deed alsof Hij verder zou gaan. 29 En zij drongen er bij Hem op aan en zeiden: Blijf bij ons, want het is tegen de avond en de dag is gedaald. En Hij ging naar binnen om bij hen te blijven. 30 En het gebeurde, toen Hij met hen aan tafel aanlag, dat Hij het brood nam en het zegende. En toen Hij het gebroken had, gaf Hij het aan hen. 31 En hun ogen werden geopend, en zij herkenden Hem, maar Hij verdween uit hun gezicht. 32 En zij zeiden tegen elkaar: Was ons hart niet brandend in ons, toen Hij onderweg tot ons sprak en voor ons de Schriften opende? 33 En op datzelfde moment stonden zij op en keerden terug naar Jeruzalem, en vonden de elf discipelen en hen die bij hen waren, bijeen. 34Die zeiden: De Heere is werkelijk opgewekt en is aan Simon verschenen. 35 En zij vertelden wat er onderweg gebeurd was, en hoe Hij door hen herkend was bij het breken van het brood.
8 april 2018
‘Omdat u Mij gezien hebt, Thomas, hebt u geloofd; zalig zijn zij die niet gezien zullen hebben en toch zullen geloven.’ – Johannes 20:29
De raad van de dag toon apostel Thomas, die twijfelde wanneer de andere apostelen hem het goede nieuws van de Opstanding van de Heer aankondigden. Op de dag van de Opstanding was Thomas niet in de Bovenzaal en heeft hij de verrezen Christus niet gezien. Toen de andere discipelen hem vertelden dat de Heer is verrezen, zei hij: “Als ik in Zijn handen niet het litteken van de spijkers zie, en mijn vinger niet steek in het litteken van de spijkers, en mijn hand niet steek in Zijn zij, zal ik beslist niet geloven.” (Joh. 20:25). “En na acht dagen waren Zijn discipelen weer binnen en Thomas was bij hen. Jezus kwam terwijl de deuren gesloten waren, en Hij stond in hun midden en zei: Vrede zij u. Daarna zei Hij tegen Thomas: Kom hier met uw vinger en bekijk Mijn handen, en kom hier met uw hand en steek die in Mijn zij; en wees niet ongelovig, maar gelovig. En Thomas antwoordde en zei tegen Hem: Mijn Heere en mijn God! Jezus zei tegen hem: Omdat u Mij gezien hebt, Thomas, hebt u geloofd; zalig zijn zij die niet gezien zullen hebben en toch zullen geloven.” (Joh. 20:26-29).
Tegenwoordig zijn we vaak getuige van ongelovigheid. Voor velen is Pasen alleen maar het einde van het Grote Vasten, ‘We hebben gevast, Pasen gevierd, dus alles is nu voorbij, nu kunnen we weer een normaal leven leiden’, is wat velen denken. De raad van vandaag leert ons iets heel anders. Met de Opstanding van Christus zijn we vernieuwd, zijn we een nieuwe persoon geworden, dus we kunnen niet meer leven zoals voorheen. Ons leven zal veranderd moeten zijn en als resultaat zullen we elke dag de verrezen Christus ontmoeten. De Heer verscheen opnieuw in de Bovenzaal, zodat hij Thomas, en aarzelaars zoals hij, kon bevestigen in hun geloof.
De Opstanding van Christus is een gebeurtenis buiten de dimensie van de tijd, een eeuwige realiteit. Vandaag zullen we niet het karakter van apostel Thomas beschouwen maar zijn ongeloof en aarzeling, dat een persoonlijk probleem is bij een ieder aangezien wij eenzelfde aarzeling hebben ten opzichte van de Opstanding van de Heer in onze woorden al dan niet in onze daden. Het goede nieuws van de Opstanding van Christus is er om ons leven te veranderen, te vernieuwen en ons te bevestigen in ons rechtzinnige geloof. Kerkvader Sint Augustinus verklaart de houding van de mens tegenover zonde in drie voorbeelden. Er is een klasse mensen die zegt:
Ik ben niet in staat te leven zonder te zondigen
Ik ben in staat geen zonde te begaan.
Ik ben niet in staat te zondigen.
Het goede nieuws van de Opstanding van Christus geeft ons de mogelijkheid om al deze fasen te doorlopen. Om van ‘niet in staat te leven zonder te zondigen’ te keren tot ‘niet in staat te zondigen.’ Hiervoor is een essentiële voorwaarde, “wees niet ongelovig, maar gelovig” (Joh 20:27), zegt Christus tegen ieder van ons. Dus laten we luisteren naar deze boodschap van de Heer en ons geloof sterk houden en het goede nieuws van de Opstanding als verzekering voor het nieuwe leven nemen waar geen plaats is voor twijfel en ongeloof. Amen.
Evangelie: Johannes 1:1-17
Het vleesgeworden Woord
11 In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. 2 Dit was in het begin bij God. 3 Alle dingen zijn door het Woord gemaakt, en zonder dit Woord is geen ding gemaakt dat gemaakt is. 4 In het Woord was het leven en het leven was het licht van de mensen. 5 En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet begrepen. 6 Er was een mens door God gezonden; zijn naam was Johannes. 7 Hij kwam tot een getuigenis, om van het licht te getuigen, opdat allen door hem geloven zouden. 8 Hij was het licht niet, maar was gezonden om van het licht te getuigen. 9 Dit was het waarachtige licht, dat in de wereld komt en ieder mens verlicht. 10 Hij was in de wereld en de wereld is door Hem ontstaan en de wereld heeft Hem niet gekend. 11 Hij kwam tot het Zijne, maar de Zijnen hebben Hem niet aangenomen. 12 Maar allen die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven kinderen van God te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven; 13 die niet uit bloed, niet uit de wil van vlees en ook niet uit de wil van een man, maar uit God geboren zijn. 14 En het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond (en wij hebben Zijn heerlijkheid gezien, een heerlijkheid als van de Eniggeborene van de Vader), vol van genade en waarheid. 15 Johannes getuigt van Hem en heeft geroepen: Híj was het van Wie ik zei: Deze Die na mij komt, is vóór mij geworden, want Hij was er eerder dan ik. 16 En uit Zijn volheid hebben wij allen ontvangen, en wel genade op genade. 17 Want de wet is door Mozes gegeven, de genade en de waarheid zijn er door Jezus Christus gekomen.
15 april 2018
“Leg dan af alle slechtheid… kom naar Hem toe als naar een levende steen… bij God uitverkoren en kostbaar” 1 Petrus 2:1-4
Deze woorden van de apostel Petrus typeren de raad van vandaag genaamd de Wereldkapelzondag of de groene zondag. Tijdens deze dagen van de Opstanding van de Heer herdenkt de Armeense Apostolische Kerk het stichten van de eerste kerk ter wereld, wiens Levende Steen Jezus Christus is. Op hem werd het huis van God gesticht, de Heilige Kerk, als waarlijke belofte voor de verlossing van de mensheid. Zoals profeet Jesaja zegt: “Zie, Ik leg in Sion een hoeksteen die uitverkoren en kostbaar is; en: Wie in Hem gelooft zal niet beschaamt worden.” (1 Pet. 2:6)
Het wordt Wereldkapel genoemd, omdat het de eerste gebedsruimte is van de apostelen en de eerste Christenen. Dit is de Bovenzaal waar Jezus Christus tijdens het Laatste Avondmaal het sacrament van de Heilige Communie heeft ingesteld. De Wereldkapelzondag wordt groen genoemd, symbolisch voor de ontwaking van de natuur. In gelijkenis met de ontwaking en bloei van de waarlijke kerk van Christus. Vandaag is de viering van de stichting van de Heilige kerk van Christus.
De kerk werkt op aarde met de missie om de mens te zuiveren voor zijn verlossing en het hemelse koninkrijk en de mens te verlichten met het leven gevende Licht van Christus om de beproevingen van deze wereld te overwinnen. De kerk is één hart, met één geloof en één doop, het geheel van de gelovigen verenigd door de Heilige Geest, die de Heilige Drie-Eenheid belijdt. De ware kerk is gebaseerd op de Bijbel, de apostolische leer en traditie. Het hoofd van de kerk is Christus, onze eeuwige Herder, die ons door het ware geloof naar het eeuwige leven leidt. “Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven” (Joh. 14:6). Met dit geloof zijn we via de kerk in relatie met de Heer om onze eenheid met hem te herstellen. De kerk is een plaats van communicatie tussen God en de mens. Het is het huis van God en de plaats waar Gods heiligende kracht altijd functioneert: Waar Hij zuivert, heiligt en wij gaven ontvangen, waar Hij in ons het Heilige mysterie van het Koninkrijk der Hemelen laat leven. “De kerk is de hemel op aarde “, zegt Sint Grigor Tatevatsi dus de kerk is de aanwezigheid van Gods koninkrijk in de wereld.
Door middel van de sacramenten van de kerk ontdoen we ons van de erfzonde, worden we pleegkinderen van Christus en verwachten we de onsterfelijke erfgenaam te worden van het hemelse koninkrijk. Om dit waardig te worden leert de Kerk ons een onwankelbaar geloof te hebben in de ware Rots, in Christus, te leven met hoge geestelijke en morele maatstaven en te leven als een ware christen. Waar haat vervangen wordt door liefde, jaloezie door broederschap, woede door vrede en waar geen leugen en vervalsing bestaat.. De apostel legt ons op: “Leg dan af alle slechtheid, alle bedrog, huichelarij, afgunst en alle kwaadsprekerij… die wel door de mensen verworpen is, maar bij God uitverkoren en kostbaar” (1 Pet. 2:1-4). Zo een leven zal ons de Goddelijke liefde waardig maken, met zo een leven zullen onze harten en zielen vredig worden en zullen we onze gelijken liefhebben. Hier een methode die een vredig, liefdevol, harmonieus en trouw leven zal opbrengen. Dit is de Wil van God waarmee de kerk ons leidt. Het is belangrijk om dit te begrijpen en ernaar te leven, voortdurend te worden vernieuwd met Zijn zuiverende kracht, zodat we de beproevingen en ontberingen in ons leven kunnen overwinnen, om in de glorie van het Koninkrijk te lopen.
Evangelie: Johannes 3:1-12
Het gesprek met Nicodemus
1 En er was een mens uit de Farizeeën; zijn naam was Nicodemus, een leider van de Joden. 2 Deze kwam ’s nachts naar Jezus en zei tegen Hem: Rabbi, wij weten dat U van God gekomen bent als leraar, want niemand kan deze tekenen doen die U doet, als God niet met hem is. 3 Jezus antwoordde en zei tegen hem: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als iemand niet opnieuw geboren wordt, kan hij het Koninkrijk van God niet zien. 4 Nicodemus zei tegen Hem: Hoe kan een mens geboren worden als hij oud is? Hij kan toch niet voor de tweede keer in de buik van zijn moeder ingaan en geboren worden? 5 Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als iemand niet geboren wordt uit water en Geest, kan hij het Koninkrijk van God niet binnengaan. 6 Wat uit het vlees geboren is, is vlees; en wat uit de Geest geboren is, is geest. 7 Verwonder u niet dat Ik tegen u gezegd heb: U moet opnieuw geboren worden. 8 De wind waait waarheen hij wil en u hoort zijn geluid, maar u weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat; zo is het met iedereen die uit de Geest geboren is. 9 Nicodemus antwoordde en zei tegen Hem: Hoe kunnen deze dingen gebeuren? 10 Jezus antwoordde en zei tegen hem: Bent u de leraar van Israël en weet u deze dingen niet? 11 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wij spreken over wat Wij weten en getuigen van wat Wij gezien hebben, en toch neemt u Ons getuigenis niet aan. 12 Als Ik aardse dingen tegen u zei en u niet gelooft, hoe zult u geloven als Ik hemelse dingen tegen u zeg?
22 april 2018
“Wie is Deze Die uit Edom komt, in helrode kleding uit Bozra…Waarom is dat rood aan Uw gewaad, en is Uw kleding als die van iemand die de wijnpers treedt?”
De vierde zondag na Pasen noemen de mensen de ‘Rode zondag.’ In het algemeen staat de rode kleur symbool voor strijd. Het is geen toeval dat het Christendom zijn Verlosser op beeld presenteerde met een rood kleed en in Zijn hand een rode vlag met het teken van het kruis. Zelfs in het Oude Testament, ongeveer tweeduizendvijfhonderd jaar geleden, werd de overwinnaar in rood afgebeeld.
We kennen allemaal de zin “het leven is een strijd”. We strijden niet alleen met het probleem van ons dagelijks brood, maar ook voor het behouden van onze plaats, positie en balans in de meedogenloze samenleving. Hetzelfde geldt voor het christelijke leven. Er is een zogenaamde realiteit. Het christelijke leven is niet alleen in de bladzijden van het Evangelie, als een moreel principe en waarheid, maar het bestaat ook in elke christen als een levensprincipe. Met de christelijke doop ontvangt elke gelovige nieuwe spirituele levensprincipes. Het sacrament van het vormsel geeft de gelovige de kracht en het vermogen waarmee die zich kan ‘verzetten tegen de brandende pijlen van het kwaad.’ Dus om te vechten tegen de misbruikende en bedervende kwade krachten die het gegeven spirituele leven van ons willen verstoren, verzwakken of doden. De christelijke strijd is geen gewone, oppervlakkige strijd, maar letterlijk een strijd om leven en dood. Christus noemde dit leven een nauwe poort en een smalle weg, maar die wel tot leven leidt. (zie Mattheus 7:13-14). Bij een andere gelegenheid zei Jezus: “En van de dagen van Johannes de Doper af tot nu toe wordt het Koninkrijk der hemelen geweld aangedaan, en geweldenaars grijpen het.” (Mattheus 11:12). Vaak worden Christus en christenen gezien als onschuldige, vreedzame en goede mensen. Dat is ook waar, maar deze woorden hebben een diepere betekenis dan aardse gedachten. Een christen is geen kleine, wilde rivier die uit de bergen stroomt. Het is een diepe, vredige en grote rivier waarvan de beweging moeilijk te vatten is, maar een enorme kracht in zit. De wil om het christelijke leven te leiden is niet genoeg. Het vereist een levendig en sterk geloof. Een sterke innerlijke strijd moet worden gevoerd om zich allereerst te ontdoen van de slechte gewoontes van het oude leven, de slechte verslavingen en begeerten, om een nieuw leven te beginnen dat Christus voor ons heeft veiliggesteld. De apostel Paulus stelde zich een christen voor als een gewapende soldaat. “10Verder, mijn broeders, word gesterkt in de Heere en in de sterkte van Zijn macht. 11Bekleed u met de hele wapenrusting van God, opdat u stand kunt houden tegen de listige verleidingen van de duivel. 12Want wij hebben de strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers van de duisternis van dit tijdperk, tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten. 13Neem daarom de hele wapenrusting van God aan, opdat u weerstand kunt bieden op de dag van het kwaad, en na alles gedaan te hebben, stand kunt houden. 14Houd dan stand, uw middel omgord met de waarheid, en bekleed met het borstharnas van de gerechtigheid, 15en de voeten geschoeid met bereidheid van het Evangelie van de vrede. 16Neem bovenal het schild van het geloof op, waarmee u alle vurige pijlen van de boze zult kunnen uitblussen. 17En neem de helm van de zaligheid en het zwaard van de Geest, dat is Gods Woord, 18terwijl u bij elke gelegenheid met alle gebed en smeking bidt in de Geest en daarin waakzaam bent met alle volharding en smeking voor alle heiligen.” (Efeziërs 6:10-18). In de tweede brief aan Timotheüs zegt de apostel: “7Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. 8Verder is voor mij weggelegd de krans van de rechtvaardigheid die de Heere, de rechtvaardige Rechter, mij op die dag geven zal. En niet alleen mij, maar ook allen die Zijn verschijning hebben liefgehad.” (2 Tim. 4:7-8)
Dus de Rode Zondag is de dag van de herdenking van de christelijke moed. Moed is de basis van de christelijke deugden. Ons morele en fysieke bestaan wordt bepaald door het advies van de Rode Zondag, met moed en eerlijkheid tegen de misbruikende elementen van onze persoonlijkheid of samenleving.
Evangelie: Johannes 5:24-29
24 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie Mijn woord hoort en Hem gelooft Die Mij gezonden heeft, die heeft eeuwig leven en komt niet in de verdoemenis, maar is uit de dood overgegaan in het leven. 25 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: De tijd komt en is nu dat de doden de stem van de Zoon van God zullen horen, en dat wie hem horen, zullen leven. 26 Want zoals de Vader het leven heeft in Zichzelf, zo heeft Hij ook de Zoon gegeven het leven te hebben in Zichzelf; 27 en Hij heeft Hem ook macht gegeven om oordeel te vellen, omdat Hij de Zoon des mensen is. 28 Verwonder u daar niet over, want de tijd komt waarin allen die in de graven zijn, Zijn stem zullen horen, 29 en zij zullen eruitgaan: zij die het goede gedaan hebben, tot de opstanding ten leven, maar zij die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding ter verdoemenis.
29 april 2018
“Maar ik zal mij volstrekt niet beroemen op iets anders dan op het kruis van onze Heere Jezus Christus, door Wie de wereld voor mij gekruisigd is, en ik voor de wereld.” – Galaten 6:14
Vandaag viert onze kerk de verschijning van het heilige kruis, de Kruisverheffing. Het volgende feit ligt ten grondslag van deze viering. Op 7 mei 351 verscheen het verlichtte kruis van de Heer aan de hemel, dat zich uitstrekte van Golgotha tot de Olijfberg. Over deze grandioze gebeurtenis schrijft Cyrillus van Jeruzalem keizer Constantijn hoe het Goddelijke kruis glinstert en schittert in de hemel en honderden mensen ertoe heeft gezet om zich te bekeren en zich te verlossen.
Vandaag zoeken ook wij Gods aanwezigheid in het mysterie van het kruis van de Heer. Hoewel we leven in een periode van een achteruitgaande spirituele en morele bestaan en we God alleen herinneren tijdens beproevingen en moeilijkheden, desalniettemin verandert het mysterie van het kruis van de Heer hiermee niet. Het blijft ons, met zijn licht, troosten en versterken en leidt ons tot Golgotha en onze redding.
Tijdens de moeilijkheden en tegenslagen waarmee we geconfronteerd worden, zijn we op zoek naar een wonder dat ons zal troosten en ons zal behoeden voor de beproevingen. Iemand die tegenslagen heeft raakt snel ontmoedigd en hopeloos en denkt dat God zijn leven heeft verlaten. Dit gevoel is voor ons allemaal bekend, maar velen van ons hebben ook de kracht van het kruis ervaren waarmee we beproevingen hebben overwonnen. We realiseren ons dat God ons nooit in de steek laat, Hij is altijd met ons, alleen de achteruitgaande situatie staat ons niet toe Zijn aanwezigheid te voelen. Mensen waren in eenzelfde achteruitgaande staat toen ze Jezus kruisigden, maar voor duizenden mensen werd de verschijning van het heilige kruis in de hemel een eindeloze bron van geloof en liefde, hoop en vertrouwen.
Als de Wederopstanding van Christus wijst op de Goddelijke liefde en de overwinning van de dood, getuigt het kruis van Christus tot Gods eeuwige aanwezigheid in ons leven. Telkens wanneer we onze blik op het kruis richten, zien we de genade en liefde van de Heer die onder ons allen wordt verdeeld. Het heldere kruis, dat in het jaar 351 hoop gaf aan duizenden mensen is ook vandaag de dag het bewijs dat God met ons is.
Voor ons heeft het kruis betekenis door de mysteries van de kruisiging en de glorieuze opstanding van Christus en we komen nu om het kruis van de Heer te aanbidden, onze zonden te biechten en ons verbond van geloof en liefde te hernieuwen. Laten we wensen dat het Goddelijke licht dat van het kruis schijnt ons altijd naar de verlossing leidt. Amen.
Evangelie: Johannes 7:15-18
15 En de Joden verwonderden zich en zeiden: Hoe kent Hij de Schriften zonder daarin onderwezen te zijn? 16 Jezus antwoordde hun en zei: Mijn onderricht is niet van Mij, maar van Hem Die Mij gezonden heeft. 17 Als iemand de wil heeft om Zijn wil te doen, zal hij van dit onderricht weten of het uit God is, of dat Ik vanuit Mijzelf spreek. 18 Wie vanuit zichzelf spreekt, zoekt zijn eigen eer, maar Wie de eer zoekt van Hem Die Hem gezonden heeft, Die is waarachtig en geen ongerechtigheid is in Hem.