1 september 2019

Vandaag viert de Armeens Apostolische kerk de vinding van de gordel van de heilige Maagd Maria. Tijdens het bewind van de byzantijnse keizer Arkadius (395-408) is de gordel van de heilige Maagd gevonden in Jeruzalem. Die is vervolgens ceremonieel naar Constantinopel gebracht en werd bewaard in de kerk van heilige Moeder Gods. Dit heilige relikwie is voor vele christenen een bron van inspiratie geweest voor hun geestelijke troost, vreugde, genezing en versterking van geloof. Niet het materiele waaruit dit relikwie bestaat geeft waarde hieraan maar het mysterieuze geloof en heiligheid van de Theotokos, die de gelovigen troost en versterkt.

Ten grondslag van onze vreugde en troost bij het vieren van de viering van Moeder Gods ligt het mysterie van de incarnatie van onze Heer Jezus Christus. Voor de geboorte van Christus hebben de profeten vele malen geprofeteerd over dit wonderbaarlijke fenomeen dat zou plaatsvinden. In het geval van heilige Maagd Maria werden deze profetieën vervuld. In dit opzicht zijn wij het de heilige Maagd verschuldigd, want zij werd met haar nederigheid en heiligheid de middelaar tussen ons en God. Zij is voor de gehele mensheid een voorbeeld dat de zondige mens en de Almachtige God elkaar kunnen ontmoeten. Dat de mens in gemeenschap kan zijn met zijn Schepper. Iedere keer tijdens de heilige Liturgie moeten we ons bedenken dat de Theotokos de missie heeft om de deuren van het hemelse Koninkrijk voor ons wagenwijd te openen.

De Moeder Gods heeft ons een zeer belangrijke boodschap achtergelaten: ‘Wat Hij ook tegen u zal zeggen, doe het.’ (Joh. 2:5). Deze bewoording zal voor sommigen zeer streng en onmogelijk klinken maar Christus zegt zelf dat wij Hem moeten volgen. Hij is ons voorbeeld (Joh. 8:12, 1 Petrus 2:21). Dit voorbeeld is het leven van Christus en zijn omgang met deze wereld en de mensen. De liefde en barmhartigheid van Jezus Christus zijn de beste voorbeeld voor iedere gelovige. Christus kwam niet om enkel geboden te geven. Hij kwam om de betekenissen van de gegeven geboden uit te leggen en met die geboden te leven en de mogelijkheid te geven om met die geboden te leven.

Door het behoud van de geboden van het Oude Testament worden wij rechtvaardig, en verandert de relatie tussen mens en God in een echte relatie. Maar in het Nieuwe Testament gebiedt Christus ons: ‘Zo moet ook u, wanneer u gedaan hebt al wat u opgedragen is, zeggen: Wij zijn onnutte dienaren, want wij hebben slechts gedaan wat wij moesten doen.’ (Lukas 17:10). Dus ons doel is niet om rechtvaardig te zijn maar om Christus te volgen en door Hem te dienen en nederig te zijn te streven naar het volmaakte. Christus geeft Zich als voorbeeld. Het voorbeeld dat iedere christen dient te volgen en niet moet vergeten dat wat de mens ook doet, hij kan zich niet rechtvaardigen. Want het uiteindelijke doel is niet om rechtvaardig erkent te worden maar om geestelijk te groeien, zich te versterken in het geloof en te streven naar het volmaakte.

Wij kunnen door de voorspraak van de Moeder Gods ons aan de geboden van God houden en Gods aanwezigheid vragen in ons leven. Wij kunnen, zoals de zondares, huilen op de voeten van Christus en God liefhebben zonder te verwachten dat God iets tegen ons zegt. Wij kunnen met geloof vergeving en kwijtschelding vragen voor al onze zonden, en met spijt en berouw Christus’ Lichaam en Bloed benaderen tijdens de heilige Communie.

Evangelie: Marcus 4:35-41

Jezus stilt de storm

³⁵En op die dag, toen het avond geworden was, zei Hij tegen hen: Laten wij overvaren naar de overkant. ³⁶En zij lieten de menigte achter en namen Hem, Die al in het schip was, mee; en er waren nog andere scheepjes bij Hem. ³⁷En er stak een harde stormwind op en de golven sloegen over in het schip, zodat het al volliep. ³⁸En Hij lag in het achterschip te slapen op een hoofdkussen; en zij wekten Hem en zeiden tegen Hem: Meester, bekommert U Zich er niet om dat wij vergaan? ³⁹En Hij, wakker geworden, bestrafte de wind en zei tegen de zee: Zwijg, wees stil! En de wind ging liggen en er kwam een grote stilte. ⁴⁰En Hij zei tegen hen: Waarom bent u zo angstig? Hebt u dan geen geloof? ⁴¹En zij vreesden met grote vrees en zeiden tegen elkaar: Wie is Deze toch, dat zelfs de wind en de zee Hem gehoorzaam zijn?

 

8 september 2019

Op 8 september vieren alle Christelijke kerken de geboorte van heilige Maria Moeder Gods. Maria betekent verlichte of geliefde van God. Heilige Maagd Maria werd geboren uit een gelofte met God. Maagd Maria werd geboren door de jarenlange gebeden van haar ouders. Zij werd het antwoord van God op de gebeden van haar ouders die lange tijd geen kind hadden. De ouders van Maagd Maria, Joachim en Anna, hebben geen kinderen gehad en hebben een gelofte gezworen dat als ze een kind zouden krijgen, ze het aan God zouden schenken. Door het mededogen van God verscheen de aartsengel Gabriël aan Joachim en Anna en vertelde hen dat zij een dochter zouden krijgen en haar Maria zouden moeten noemen, en dat alle volken zich zouden verheugen over deze geboorte, wat door haar zou de verlossing van de hele wereld komen. Het nieuws over de geboorte van Moeder Gods werd verspreidt over heel Judea en allen die het hoorden zegenden God, zoals de profetie van Jesaja over de heilige Maagd en apostelen: ‘Hun nageslacht zal onder de heidenvolken bekend worden, en hun nakomelingen te midden van de volken. Allen die hen zien, zullen erkennen dat zij een nageslacht zijn dat de HEERE heeft gezegend.’ (Jesaja 61:9). Profeet Jeremia werd gekozen voordat hij geboren was, volgens: ‘Voordat Ik u in de moederschoot vormde, heb Ik u gekend; voordat u uit de baarmoeder naar buiten kwam, heb Ik u geheiligd.’ (Jeremia 1:5). De apostelen werden verkozen voor de vorming van de aarde: ‘omdat Hij ons vóór de grondlegging van de wereld in Hem uitverkoren heeft, opdat wij heilig en smetteloos voor Hem zouden zijn in de liefde.’ (Efeziërs 3:4). Hoeveel te meer is de heilige Maagd uitverkoren. Zij die goddelijke hemel wordt genoemd en waarover Salomo zegt: ‘Veel dochters hebben krachtige daden verricht, maar jíj overtreft ze allemaal. Bevalligheid is bedrieglijk en schoonheid vergankelijk, een vrouw die de HEERE vreest, die zal geprezen worden.’ (Spreuken 31:29-30).

De ouders van Moeder Gods houden hun door God geschonken kind drie jaar en vervolgens schenken ze haar aan de tempel in Jeruzalem. Destijds wist niemand dat het kind dat aan Gods tempel wordt opgedragen het kind is dat de moeder zal zijn van de Verlosser van de mensheid. God die de mensheid zou zuiveren van zijn zonden. Een moeder, die mens was en God baarde en opvoedde als heilige. Het belangrijke van de geboorte van Moeder Gods is niet alleen dat zij Christus baarde. De geboorte van de heilige Maagd is een van de belangrijkste schakels in de ketting van de verlossing van de mens. Dit is niet enkel een heilige geboorte maar dit is de schakel van de verlossing van de mensheid.

Evangelie: Marcus 7:31-37

De genezing van een dove

³¹En toen Hij weer weggegaan was uit het gebied van Tyrus en Sidon, kwam Hij bij de zee van Galilea, midden door het gebied van Dekapolis. ³²En ze brachten een dove bij Hem, die moeilijk sprak, en smeekten Hem dat Hij de hand op hem legde. ³³En na hem uit de menigte apart genomen te hebben, stak Hij Zijn vingers in zijn oren, en na gespuwd te hebben, raakte Hij zijn tong aan. ³⁴En terwijl Hij opkeek naar de hemel, zuchtte Hij en zei Hij tegen hem: Effatha! dat is: Word geopend! ³⁵En meteen werden zijn oren geopend en de band van zijn tong werd los, en hij sprak goed. ³⁶En Hij gebood hun dat zij het tegen niemand zouden zeggen; maar wat Hij hun ook gebood, zij verkondigden het des te meer. ³⁷En zij stonden bovenmate versteld en zeiden: Hij heeft alles goedgemaakt; ook de doven doet Hij horen en Hij maakt dat zij die niet kunnen spreken, kunnen spreken.

 

15 september 2019

De boodschap over het kruis is dwaasheid voor wie verloren gaan, maar voor ons die worden gered is het de kracht van God (1 Korintiërs 1:18)

De Armeens apostolische kerk viert vandaag de Kruisverheffing. Deze viering is door de christelijke kerk bevestigd ter ere van het kruis, het geloofssymbool van het Christendom. In de zevende eeuw vallen de Perzische legermachten de Byzantijnen aan en treden Jeruzalem binnen. Als oorlogsbuit nemen ze het heilige Kruis van onze Heer en Verlosser Jezus Christus mee. Om dit heilige Kruis terug te veroveren gaat het Byzantijnse rijk een oorlog aan met Perzië en heroverd het heilige Kruis. Op de plaatsen waar het leger met het Kruis onderweg terug tijdelijk stopt, komen later bedevaarders samen. Op den duur wordt het heilige Kruis opgesplitst en verdeeld onder de christelijke kerken.

Het lijkt alsof het kruis een reden is voor een christen om te treuren maar het tegenovergestelde is waar. Voor ons is het niet meer een middel om te doden maar het herinnert ons aan de krachtige overwinning van de dood. Zoals heilige apostel Paulus de profetiën citeert: ‘Dood, waar is je overwinning? Dood, waar is je angel?’ (1 Korintiërs 15:54, Hosea 13:14). Daarom is de Heer niet op de Armeense kruizen afgebeeld, want ze herinneren ons aan de Verrijzenis van de Heer. Aan de kracht van de Almachtige God. Aan de overwinning van de Gekruisigde aan de dood en het eeuwige leven dat Hij ons hiermee schonk. De mensen die destijds schreeuwden: ‘Kruisig Hem, kruisig Hem’ (Johannes 19:6) konden zich nooit bedenken dat diezelfde Kruis de verlossing van de mensheid zou worden en symbool van de verlossing zou worden.

De boodschap van het kruis is de waarborg van Gods oneindige liefde, zorgzaamheid en verlossing jegens de mensheid. Heilige Johannes Chrysostomus zegt: ‘Laten we het eerlijke en leven-gevende Kruis glorificeren, want het kruis is het symbool van onze verlossing, het kruis is de hoop van de christenen, het kruis is de basis van de kerk, het kruis is het verlies van de duivel, het kruis is een vader voor de wezen, het kruis is de rechter voor de ongelovige, het kruis is de dokter voor de zieken, het kruis is het wapen van de dag en de bewaker van de nacht, het kruis is een bron voor de dorstige, het kruis is het licht voor degenen in het donker en de bevrijder van de gijzelaar, het kruis is de omverwerping van de wetteloze.’

Heilige Efrem de Syriërs zegt: ‘We moeten altijd en overal het overwinnende wapen, het kruis van Christus, met ons hebben en nooit afdoen, niet tijdens het slapen, niet wanneer we wakker zijn, niet tijdens het werken en ook niet onderweg. We moeten ons altijd omsluiten met het verlossende en leven-gevende teken van het kruis van onze Heer. Dan zullen we voor niets vrezen.’

Evangelie: Johannes 14:1-13

Het huis van de hemelse Vader

¹Laat uw hart niet in beroering raken; u gelooft in God, geloof ook in Mij.  ²In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken. ³En als Ik heengegaan ben en plaats voor u gereedgemaakt heb, kom Ik terug en zal u tot Mij nemen, opdat ook u zult zijn waar Ik ben. ⁴En waar Ik heen ga, weet u, en de weg weet u. ⁵Thomas zei tegen Hem: Heere, wij weten niet waar U heen gaat, en hoe kunnen wij de weg weten?

⁶Jezus zei tegen hem: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij. ⁷Als u Mij gekend had, zou u ook Mijn Vader gekend hebben; en van nu af kent u Hem en hebt u Hem gezien. ⁸Filippus zei tegen Hem: Heere, laat ons de Vader zien en het is ons genoeg. ⁹Jezus zei tegen hem: Ben Ik zo’n lange tijd bij u, en kent u Mij niet, Filippus? Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien; en hoe kunt u dan zeggen: Laat ons de Vader zien?

¹⁰Gelooft u niet dat Ik in de Vader ben en de Vader in Mij is? De woorden die Ik tot u spreek, spreek Ik niet uit Mijzelf, maar de Vader, Die in Mij blijft, Die doet de werken. ¹¹Geloof Mij, dat Ik in de Vader ben en de Vader in Mij is, en zo niet, geloof Mij dan om de werken zelf.¹²Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie in Mij gelooft, zal de werken die Ik doe, ook doen, en hij zal grotere doen dan deze, want Ik ga heen naar Mijn Vader. ¹³En wat u ook zult vragen in Mijn Naam, dat zal Ik doen, opdat de Vader in de Zoon verheerlijkt zal worden.

 

22 september 2019

‘en die twee zullen één worden, ze zijn dan niet langer twee, maar één. Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden.’ (Marcus 10:8-9)

Het gezin is een God-centrische structuur met zijn geboorte, essentie en doel. God schiep niet alleen Adam en Eva maar Hij zegende hun verbintenis en zei tegen hen: ‘Wees vruchtbaar en word talrijk, bevolk de aarde en breng haar onder je gezag’ (Genesis 1:28). Het gezin wordt door ons gezien als een kleine kerk. Herinner de woorden van onze Heer Jezus Christus: ‘Want waar twee of drie mensen in Mijn naam samen zijn, ben Ik in hun midden.’ (Matteüs 18:20). Wanneer Christus aanwezig is in iemands gezin veranderd dat gezin in een levende kerk. Het heilige Schrift benadrukt het belang van een gezin op een speciale wijze. Liefde, verbondenheid, nederigheid en loyaliteit. Met andere woorden, de waarden die een gezin een deugdelijk gezin maken worden opgemerkt als de pilaren het gezin. In het leven van de Armeniër zijn de kerk en het gezin elkaar vervullende en versterkende inrichtingen geworden.  Door middel van de doop, het huwelijk en andere sacramenten heeft de kerk een centrale aanwezigheid gekregen in het Armeense gezin. De traditie om een kleine hoek in huis te hebben met iconen wordt voortgezet in het Armeense leven. Samen met dit alles blijft, door de religieuze sfeer in het gezin, het gezin een kleine kerk voor ons.

Voor onze mensen is het gezin ook een kleine school geworden. Door onze hele geschiedenis is het gezin de schatkist en beschermer van de Armeense cultuur en geestelijke en intellectuele waardes. Toen er geen Armeense school bestond, trad het Armeense gezin op als smederij voor het vormen van Armeniërs, de religieuze en intellectuele. Toen onze staat zijn onafhankelijkheid verloor, en ons volk emigranten werden en werden vervolgd, toen ons volk massamoorden en verbanningen ervoer, was het, het Armeense gezin dat de Aib, Ben, Gim levende hield. Het was het gezin dat de kinderen opvoedde en de Armeense normen, waarden en tradities bijbracht. Het was het Armeense gezin dat de identiteit van de Armeniërs zuiver hield tegen de wereldse verbastering. Ook vandaag blijft het Armeense gezin, in alle omstandigheden, een Armeense school voor ons. Voordat een kind naar een Armeense school gaat, wordt hij thuis al geïnspireerd door zijn gezin. Ook nu, ondanks de vele Armeense scholen, blijft de opvoedende rol van het Armeense gezin onveranderlijk.

Naast de religieuze en Armeense opvoeding, heeft het Armeense gezin ook een volksverplichting, en worden een kleine vaderland. Het klopt dat het vaderland allereerst een stuk land is, een regering, een volk maar tegelijkertijd is het vaderland een totaliteit van Armeense waardes, heiligdommen en ambities. Het is een spirituele realiteit en de volksidentiteit.

Dit alles was en werd het Armeense gezin gedurende de gehele geschiedenis. Gedurende de geschiedenis en vooral in de diaspora, wanneer we niet ons land onder onze voeten voelen en niet tegen de Ararat aankijken, inspireert het gezin ons met liefde en de droom naar ons vaderland.

Het fundament voor een onafhankelijke Armenië, de heilige Kerk en geletterdheid is het gezin. Dus laten we het gezin stevig houden, met de drie heiligdommen die het in zich draagt.

Evangelie: Marcus 10:1-12

Over de echtscheiding

¹En toen Hij opgestaan was, ging Hij vandaar naar het gebied van Judea, door het Overjordaanse; en de menigten kwamen opnieuw bij Hem samen, en zoals Hij gewoon was, onderwees Hij hun opnieuw. ²En de Farizeeën kwamen naar Hem toe en vroegen Hem, om Hem te verzoeken, of het een man geoorloofd is zijn vrouw te verstoten. ³Maar Hij antwoordde en zei tegen hen: Wat heeft Mozes u geboden? ⁴En zij zeiden: Mozes heeft toegestaan een echtscheidingsbrief te schrijven en haar te verstoten. ⁵En Jezus antwoordde hun: Vanwege de hardheid van uw hart heeft hij dat gebod voor u geschreven. ⁶Maar vanaf het begin van de schepping heeft God hen mannelijk en vrouwelijk gemaakt. ⁷Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten; ⁸en die twee zullen tot één vlees zijn, zodat zij niet meer twee zijn, maar één vlees. ⁹Dus, wat God samengevoegd heeft, laat de mens dat niet scheiden. ¹⁰En thuis stelden Zijn discipelen Hem hierover opnieuw vragen. ¹¹En Hij zei tegen hen: Wie zijn vrouw verstoot en met een andere trouwt, pleegt overspel tegen haar. ¹²En als een vrouw haar man verstoot en met een andere trouwt, pleegt zij ook overspel.

 

29 september 2019

‘Ze is een levensboom voor wie haar omhelst, wie haar omarmt mag zich gelukkig prijzen.’  (Spreuken 3:18)

Vandaag viert de Armeens apostolische kerk de kruis van de berg Varaga.  Eeuwen geleden vonden de kluizenaars Thodik en Hovel het relikwie van het Kruis van de Heer en schonken de hele Armeense wereld, de geestelijken en gelovigen, vreugde en blijdschap. Op instructie van katholikos Nerses de Bouwer (641) wordt er nog een viering ten behoeve van het kruis vastgesteld.

Zoveel als Christus heeft geleden aan het kruis, net zoveel heeft Hij ons gaven geschonken door middel van het kruis. Hoe afschuwelijk de martelingen aan het kruis waren, net zoveel is de vermenigvuldiging van de zegeningen van het kruis. Behalve de zegeningen is Hij allereerst voor onze verlossing geofferd. Het kruis was, zoals bekend, een middel om te doden maar werd een verlossende levensboom.

De kruisiging deelt de geschiedenis van de mensheid in twee delen en de kruisiging van Jezus Christus staat centraal in het midden. Dit is een nieuwe bladzijde in de geschiedenis. De kruisiging verandert het verloop van de geschiedenis van de mensheid fundamenteel en geeft een nieuwe ontwikkeling in mensen hun leven. De kruisiging van de Heer is een veilige haven voor degenen die zich in de stormende zee van het leven bevinden. Het is een oproep tot attentie voor diegenen die onverschillig zijn tegen het geestelijke leven, diegenen die slapen. Het is genezing voor de zieken en troost voor de verdrietigen. Jezus Christus zegt: ‘Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven.’ (Matteüs 11:28).

De kruisiging van de Heer is de eerste bel van de kerk die luidt en iedereen, ongeacht hun leeftijd en geslacht, naar Zich toe roept. Hij roept om te het begin van het nieuwe leven te verkondigen, de verlossing van Christus. Het is niet meer mogelijk om alleen te leven met alleen verwachtingen van dit leven. Met alleen de zorgen en doelen van dit leven. Om alles enkel en alleen met dit leven te verbinden, alleen in dit leven voldoening te zoeken. De kruisiging van Christus verkondigd zowel een nieuw doel en levenswijze in deze wereld en dit leven, en verbindt ons leven onlosmakelijk met het Hemelse Koninkrijk.

De boodschap van deze viering is om hoop en vertrouwen te hebben in de kracht van het heilige Kruis, want het kruis is een krachtige beschermer van ons allen. Laat het kruis niet alleen onze nek en onze huizen versieren maar laat onze gedachten, geest en hart zich sieren en vullen met het kruis en daarmee een nieuwe inhoud verkondigen in ons leven en levenswijze.

Evangelie: Mattheüs 24:30-36

³⁰En dan zal aan de hemel het teken van de Zoon des mensen verschijnen; en dan zullen al de stammen van de aarde rouw bedrijven en zij zullen de Zoon des mensen zien, als Hij op de wolken van de hemel komt met grote kracht en heerlijkheid. ³¹En Hij zal Zijn engelen uitzenden onder luid bazuingeschal, en zij zullen Zijn uitverkorenen bijeenbrengen uit de vier windstreken, van het ene uiterste van de hemelen tot het andere uiterste ervan.

De uitspruitende vijgenboom

³²Leer van de vijgenboom deze gelijkenis: wanneer zijn tak al zacht wordt en de bladeren uitspruiten, dan weet u dat de zomer nabij is. ³³Zo ook u, wanneer u al deze dingen zult zien, weet dan dat het nabij is, voor de deur. ³⁴Voorwaar, Ik zeg u: Dit geslacht zal zeker niet voorbijgaan, totdat al deze dingen gebeurd zijn. ³⁵De hemel en de aarde zullen voorbijgaan, maar Mijn woorden zullen zeker niet voorbijgaan.

Aansporing tot waakzaamheid

³⁶Maar die dag en dat uur is aan niemand bekend, ook aan de engelen in de hemel niet, maar alleen aan Mijn Vader.