7 april 2024
Hersteller van de ouden, herstel ook mij, versier opnieuw! – Nerses Shnorhali

Vandaag, de eerste zondag na Pasen, wordt Nieuwe Zondag of Nieuwe Pasen (in het Armeens
Կրկնազատիկ) genoemd.

De Nieuwe Zondag heeft de gedachte om menselijk leven te herstellen. Net zoals in de lente de natuur
en de dierenwereld ontwaken, herleven en zichzelf herstellen, zo herstelt de levengevende opstanding
van onze Heer Jezus Christus de mens die door de zonde verdorven is en schenkt de mens een nieuw
leven, zoals het door de apostel is geschreven: Daarom ook is iemand die één met Christus is, een
nieuwe schepping. Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen (2 Korintiërs 5.17).

Nieuw leven in Christus brengt een onbeschrijfelijke vreugde voort die eeuwig is. In Christus is het
nieuw leven van een persoon verweven met het leven van Christus en Gods wil, plannen en wensen de
zijne. Een leven vernieuwd in Christus herstelt het beeld en de gelijkenis van God in ons, versiert het
met deugden en maakt de relatie van de mens met God tot een sacrament; Trouw is God, door wie u geroepen bent om één te zijn met zijn Zoon, onze heer Jezus Christus (1 Korintiërs 1.9).

Vandaag de dag hebben wij meer dan ooit behoefte aan de vernieuwing en de eeuwige vreugde van de
heilige opstanding van Christus. Laten wij met de woorden van de Heilige Patriarch Shnorhali bidden
tot onze verrezen Heer Jezus Christus, zeggende: Hersteller van de ouden, herstel ook mij, versier
opnieuw!

Evangelie: Johannes 1:1-17

Het Woord is mens geworden

1 In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. 2 Het was in het begin bij
God. 3 Alles is erdoor ontstaan, zonder het Woord is niets ontstaan van wat bestaat. 4 In het Woord
was leven en het leven was het licht voor de mensen. 5 Het licht schijnt in de duisternis en de
duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.

6 Er kwam iemand die door God was gezonden; hij heette Johannes. 7 Hij kwam als getuige, om van het
licht te getuigen, opdat iedereen door hem zou geloven. 8 Hij was niet zelf het licht, maar hij was er
om te getuigen van het licht: 9 het ware licht, dat ieder mens verlicht en naar de wereld kwam. 10 Het
Woord was in de wereld, de wereld is door Hem ontstaan en toch kende de wereld Hem niet. 11 Hij
kwam naar wat van Hem was, maar wie van Hem waren hebben Hem niet ontvangen. 12 Wie Hem wel
ontvingen en in zijn naam geloven, heeft Hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden.
13 Zij zijn niet op natuurlijke wijze geboren, niet uit lichamelijk verlangen of uit de wil van een man,
maar uit God.

14 Het Woord is mens geworden en heeft in ons midden gewoond, vol van genade en waarheid, en wij
hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader. 15 Van Hem getuigde
Johannes toen hij uitriep: ‘Hij is het over wie ik zei: “Die na mij komt is meer dan ik, want Hij was er
vóór mij!”’ 16 Uit zijn overvloed hebben wij allen opnieuw genade ontvangen: 17 de wet is door Mozes
gegeven, genade en waarheid zijn met Jezus Christus gekomen.

14 april 2024
De vijftig dagen na de Opstandingszondag, vanaf de Opstanding tot aan Pinksteren, staan ​​in het teken
van de verheerlijking van de opstanding.

Elk van de zeven zondagen heeft een speciale naam. Groene Zondag wordt gevierd op 14 april, het
wordt ook wel Ashkharmatra-zondag genoemd, omdat die dag de oprichting markeert van de eerste
christelijke kerk in het Hogerhuis van Jeruzalem, waar Christus het laatste avondmaal doorbracht en
de discipelen ontmoette na de opstanding.

Groene Zondag dankt zijn naam waarschijnlijk aan een oud lentefeest. Onze voorouders, na een lange
winter die de bloei van moeder aarde zagen, verheerlijkten de Schepper met dankgebeden en
versierden de kerk met groen. Het ontwaken van de natuur symboliseert de opstanding en groen is de
kleur van leven, frisheid en belofte. Na de winter omhult de wederopstanding ons met hoop, leven en
liefde.

Groene Zondag is de beste tijd om onze verplichtingen als goede rentmeesters van de aarde en
bewakers van Gods gaven te herdenken en te versterken.

Evangelie: Johannes 2:23-3:12
Gesprek met Nikodemus

23 Toen Jezus op het pesachfeest in Jeruzalem was, kwamen velen tot geloof in zijn naam, omdat ze de
tekenen zagen die Hij verrichtte. 24 Maar Jezus had geen vertrouwen in hen, omdat Hij hen allemaal
kende. 25 Niemand hoefde Hem iets te vertellen over de mensen, want Hij wist wat er in een mens
omgaat.

3 1 Zo was er een farizeeër, een van de Joodse leiders, met de naam Nikodemus. 2 Hij kwam in de nacht
naar Jezus toe. ‘Rabbi,’ zei hij, ‘wij weten dat U een leraar bent die van God gekomen is, want alleen
met Gods hulp kan iemand de tekenen verrichten die U verricht.’ 3 Jezus zei: ‘Werkelijk, Ik verzeker u,
alleen wie opnieuw wordt geboren, kan het koninkrijk van God zien.’ 4 ‘Hoe kan iemand geboren
worden als hij al oud is?’ vroeg Nikodemus. ‘Hij kan toch niet voor de tweede keer de moederschoot
in gaan en weer geboren worden?’ 5 Jezus antwoordde: ‘Werkelijk, Ik verzeker u, niemand kan het
koninkrijk van God binnengaan tenzij hij geboren wordt uit water en Geest. 6 Wat geboren is uit een
mens is menselijk, en wat geboren is uit de Geest is geestelijk. 7 Wees niet verbaasd dat Ik zei dat
jullie opnieuw geboren moeten worden. 8 De wind waait waarheen hij wil; je hoort zijn geluid, maar je
weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat. Zo is het ook met iedereen die uit de Geest
geboren is.’ 9 ‘Maar hoe kan dat?’ vroeg Nikodemus. 10 ‘Begrijpt u dit niet,’ zei Jezus, ‘terwijl u een
leraar van Israël bent? 11 Werkelijk, Ik verzeker u, wij spreken over wat we weten en we getuigen van
wat we gezien hebben, maar jullie accepteren ons getuigenis niet. 12 Wanneer jullie Me niet geloven
als Ik over aardse dingen spreek, hoe zouden jullie Me dan geloven als Ik over hemelse dingen
spreek?

21 april 2024
Het bloed van de martelaren is het zaad van de kerk – Tertullianus (155-220)

Vandaag is het Rode Zondag in de Armeense Kerk. Rode kleur is een symbool van bloed,
leven, strijd en overwinning voor het leven. Rood is het symbool van het levengevende bloed
van onze Heer Jezus Christus, dat aan het kruis werd vergoten tot verzoening van onze
zonden. Rood is ook een symbool van het bloed van al die martelaren die gemarteld zijn voor
de naam van Christus, Zijn Kerk en hun geloof.

De kerkkroniekschrijver Tertullianus van het tweede eeuw, getuige van de brute vervolging
van christenen door de Romeinen, schrijft: ”Het bloed van de martelaren is het zaad van de
kerk”. De christenen van de eerste eeuwen legden met het martelaarschap van hun bloed het
fundament van de kerk, de kerk waar zij Jezus Christus zonder angst hadden moeten
aanbidden. Dankzij hun moed heeft het christendom gewonnen. Zonder deze dappere strijders
van God zou het christendom een ​​verboden en vervolgde religie blijven.

Het grootste geschenk van de mens is vrijheid, die wordt gegeven door het kennen van de
waarheid. Het was voor die vrijheid en waarheid dat Gods getuigen hun leven hebben
opgeofferd, inclusief miljoenen martelaren van onze Armeense volk.

Laten we ons dus wapenen om de beproevingen van ons leven te overwinnen door het
voorbeeld te volgen van gemartelde heiligen op weg om het geloof van Christus te behouden.
Laten we onze Heer Jezus Christus herkennen, ons geloof in Hem sterk houden en van Hem
getuigen op een onbevreesde en moedige manier.

Evangelie: Johannes 5:19-30

19 Jezus reageerde hierop met de volgende woorden: ‘Werkelijk, Ik verzeker u, de Zoon kan niets uit
zichzelf doen, Hij kan alleen doen wat Hij de Vader ziet doen; en wat de Vader doet, dat doet de Zoon
op dezelfde manier. 20 De Vader heeft de Zoon immers lief en laat Hem alles zien wat Hij doet. Hij zal
Hem nog grotere dingen laten zien, u zult verbaasd staan! 21 Want zoals de Vader doden opwekt en
levend maakt, zo maakt ook de Zoon levend wie Hij wil. 22 De Vader zelf velt over niemand een
oordeel, maar Hij heeft het oordeel geheel aan de Zoon toevertrouwd. 23 Dan zal iedereen de Zoon
eer betuigen zoals men de Vader eert. Wie de Zoon niet eert, eert ook de Vader niet, die Hem
gezonden heeft.

24 Werkelijk, Ik verzeker u, wie luistert naar wat Ik zeg en Hem gelooft die Mij gezonden heeft, heeft
eeuwig leven; over hem wordt geen oordeel uitgesproken, hij is van de dood overgegaan naar het
leven. 25 Werkelijk, Ik verzeker u, er komt een tijd, en die tijd is nu gekomen, dat de doden de stem
van Gods Zoon zullen horen en dat wie Hem horen, zullen leven. 26 Zoals de Vader leven heeft in
zichzelf, zo heeft ook de Zoon leven in zichzelf; dat heeft de Vader Hem gegeven. 27 En omdat Hij de
Mensenzoon is, heeft de Vader Hem ook gezag gegeven om het oordeel te vellen. 28 Wees hierover
niet verwonderd, er komt een moment waarop alle doden zijn stem zullen horen 29 en uit hun graf
zullen komen: wie het goede gedaan heeft staat op om te leven, wie het slechte gedaan heeft staat
op om veroordeeld te worden.

30 Ik kan niets doen uit mijzelf: Ik oordeel naar wat Ik hoor, en mijn oordeel is rechtvaardig omdat Ik
mij niet richt op wat Ik zelf wil, maar op de wil van Hem die Mij gezonden heeft.

28 april 2024
“Onze zielen wachten op de Heer, omdat Hij onze Helper en onze Beschermer is. Laat ons hart zich in
Hem verheugen, en laten we hopen op Zijn heilige naam. Laat Uw genade op ons rusten, o Heer, zoals
wij op U hebben gehoopt” – Psalm 32:20-21

Wij zijn ongeduldig. Wij houden niet van wachten. Er lijkt niets te gebeuren terwijl je wacht. Wanneer
we bidden en het antwoord op het gebed wordt uitgesteld, lijkt het ons dat God onze gebeden nooit zal
verhoren.

De Bijbel spreekt echter over de “kwaliteit” van hoop en zegt: “Laat Uw genade over ons komen, o
Heer, zoals wij op U hebben gehoopt.” Deze ‘kwaliteit’ verwijst naar ons gedrag tijdens het wachten.
Verspillen we die tijd met piekeren en zorgen maken of gebruiken we het om God beter te leren
kennen en Hem te vertrouwen?

Als we Hem kennen en verbonden met Hem zijn, zijn we niet bezorgd over vertragingen en/of
tijdelijke problemen. Wij weten dat Hij bij ons is, van ons houdt en ons behoedt, en wij wachten
geduldig op Hem. Geduldig wachten is het beste bewijs dat we Hem als onze Helper en Beschermer
vertrouwen.

Degenen die geen verbintenis met God hebben, hebben de neiging zich zorgen te maken, verteerd door
onzekerheid en twijfel. “Maar wie hoopt op de Heer krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugel uit als
een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput.” (Jesaja 40:31).

God wil dat wij in persoonlijke verbintenis met Hem zijn ​​en volledig op Hem vertrouwen. Laten we
niet in paniek raken, maar op Hem vertrouwen. Laten we niet vergeten dat Hij ons liefheeft en voor
ons zorgt.

Laten we dus zoveel mogelijk tijd met God doorbrengen. Laten we met Hem praten in gebed, luisteren
naar Zijn stem door het Heilige Boek te lezen. Laten we op Hem vertrouwen en op Hem wachten, het
gebed van lof en dank op onze lippen houden en Hij zal onze gebeden beantwoorden, ons sterken en
ons vrede geven.

Evangelie: Johannes 7:14-23

14 Toen het feest al halverwege was, ging Jezus naar de tempel en Hij gaf er onderricht. 15 De Joden
waren verbaasd: ‘Hoe weet Hij dat allemaal, terwijl Hij geen opleiding heeft gehad?’ 16 Jezus zei: ‘Wat
Ik onderwijs heb Ik niet van mijzelf, maar van Hem die Mij gezonden heeft. 17 Wie ernaar streeft te
doen wat God wil, zal weten of mijn leer van God komt of dat Ik namens mezelf spreek. 18 Wie
namens zichzelf spreekt, is uit op zijn eigen eer, maar wie uit is op de eer van wie hem gezonden
heeft is betrouwbaar; hij bedriegt niemand. 19 U hebt van Mozes toch de wet gekregen? Maar
niemand houdt zich aan de wet. Waarom wilt u Mij doden?’ 20 ‘U bent bezeten!’ riepen de mensen.
‘Wie wil U dan doden?’ 21 Jezus antwoordde: ‘Eén ding heb Ik gedaan, en u staat allemaal versteld.
22 Nu heeft Mozes u de besnijdenis gegeven – niet dat die van Mozes komt, ze komt van de
aartsvaders – en u besnijdt ook op sabbat. 23 Als er op sabbat besneden wordt omdat anders de wet
van Mozes wordt ondermijnd, waarom bent u dan kwaad wanneer Ik op sabbat iemand volledig
genees?